Efa piaskowa do gatunek jdowitego węża piaskowego zamieszkujący północną Afrykę po Ghanę, Kamerun, Ugandę i płn. Kenię, oraz na Półwysep Arabski i płd. - zach. Azję aż po Sri Lankę, Indie i Nepal na wsch. oraz Azję Środkową.
Przeważnie występuje na piaszczystych lub piaszczysto-kamienistych i porośniętych skąpą roślinnością półpustyniach, jednak spotykana też jest na pustyniach, stepach i sawannach. Na niektórych obszarach występuje masowo. Jest aktywna nocą, w dzień kryje się w norach, szczelinach skalnych lub pod kamieniami. Na piasku sposób poruszania się jest charakterystyczny dla węży piaskowych, mianowicie porusza się bokiem do podłużnej osi ciała. Często zagrzebuje się w podłożu. W razie zagrożenia efa paskowa zwija się w kłębek, chowa głowę oraz pociera ciasno splecionymi bokami o siebie. W czasie pocierania łuski, posiadające poprzeczne rogowe żeberka wydają odstraszający szelest.
Efa piaskowa jak wiele gatunków węży piaskowych jest jadowita i agresywna. Jej jad zagraża życiu człowieka (śmiertelność ok. 5%), ponieważ znajduje się w nim ekaryna (substancja powodująca zaburzenia krzepniecia krwi), konkretniej proteaza
|
|
|
|
|
|
|---|
